Zapiski

Są prawdy oczywiste, których nikt nie kontestuje, jeśli nie chce się skazać na opinię braku rozsądku. Są też prawdy jeszcze nieodkryte oraz zapomniane, o których rozmawia się wśród ludzi świadomych swoich intelektualnych potencjałów. I są wreszcie prawdy, co do których wiedza jest zakłócana z lęku przed traumą nazwania rzeczy po imieniu, może ze strachu przed odpowiedzialnością, a może z powodu bezrefleksyjnego powielania nieprawdy.Czytaj dalej

Wokół mnie, odkąd pamiętam, zdecydowana większość ludzi, z którymi współdzieliłem przestrzeń aktywności zawodowej czy społecznej, czy też spotkanych w związku z pasjami naukowymi, artystycznymi lub sportowymi, to osoby wspinające się po osobisty sukces lub udział w sukcesie grupowym. Nie upatruję w tym, przynajmniej z zasady, czegoś negatywnego. Dążenie do awansu nie stanowi przecież niczego zdrożnego – to jest swego rodzaju mentalne paliwo napędzające człowieka do systematycznego i zaplanowanego wysiłku.Czytaj dalej

Widzimy ich codziennie. Od rana do wieczora. Na ulicach, w kawiarniach, w komunikacji miejskiej, w naszych domach, w miejscach pracy, nawet w kościele. Może też w lustrze. Ja na przykład widziałem ich przed paroma chwilami pod jedną z największych ząbkowickich szkół.Czytaj dalej

Czasy są na tyle niespokojne i na tyle zdominowane przez walkę o posiadanie (pieniędzy, władzy, sławy, wpływów), że namawianie ludzi i przekonywanie samego siebie, że ten pęd nie jest faktyczną osią egzystencji, ale zaledwie jednym z produktów (bubli?) cywilizacji, jest nie lada wyczynem. A co dopiero mówić o rzeczywistym życiu w oparciu o miłość?Czytaj dalej

Poranek. Otwieram oczy, by zobaczyć, że jest mi dany kolejny dzień. Nie ma już powrotu do wczorajszego. Co jest wyzwaniem rozpoczynającego się etapu: nowego dnia, nowego roku? To wolność. Nie swoboda od…, lecz zdolność ku…Czytaj dalej

Odkąd pamięta, znajdowała w nim źródło i spełnienie. Źródło nadziei i ich spełnienie. Nie było sytuacji, w której, nawet wbrew logice faktów, odwróciłby się od niej bezpowrotnie. Słów było między nimi prawie tak wiele jak ciał niebieskich w drodze mlecznej, ale gesty były raczej odbijaniem światła lub nakładaniem cieni, jak to bywa pomiędzy tym, co nosi kosmos. Odkąd pamięta odkrywał w niej początek bez końca. Początek zainicjowany gdzieś poza nimi, czy raczej ponad nimi i dlatego wolny od horyzontu finału i wolny dla perspektywy wieczności.Czytaj dalej

Mają rację twierdzący, iż należy patrzeć pod nogi, by nie upaść. Nie bez słuszności są ci, którzy namawiają, by dobrze rozglądać się wokół, gdy się jest w drodze. Zgadzam się z tymi, którzy namawiają do widzenia tego, co za nami, w kategoriach lekcji życia. Najrzadziej spotykam ludzi patrzących wyżej, choć takich, co zadzierają nosa nie brakuje, tyle, że niemal zawsze widzą oni jedynie jego koniec.Czytaj dalej