Od kilku tygodni podróżuję więcej niż zwykle. Nie są to wprawdzie wycieczki krajoznawcze, ale każdy wyjazd to pasmo obserwacji. Jestem entuzjastą miast, więc skupiam się na przyglądaniu się temu, jak regulowane są prozaiczne kwestie ważące na codziennej jakości życia (czy obecności) w mieście.Czytaj dalej
Entuzjastów historii nie przybywa. Nie było większości nauczycieli historii, nie było znamienitego grona przewodników turystycznych, nie było prawie w ogóle samorządowców. Historia toczy się bez nich wszystkich i jest ciekawa z nimi i bez nich. Mam na myśli historię Ząbkowic Śląskich.Czytaj dalej
Drogi wiodą mnie do odkryć. Na początku miesiąca byłem w Sokołowsku, a dzisiaj trafiłem do Wschowy. Pozornie nic nie łączy obu miejscowości, bo choćby ze względu na okoliczności historyczne i położenie geograficzne chyba trudno byłoby znaleźć obustronne powiązania.Czytaj dalej
Rozczarowanie. Zaskoczenie. Niespodziewane wrażenia. Emocje dotąd nieznane z tych koncertów, jakie pamiętam.Czytaj dalej
Miłość. Słowo odmieniane, definiowane, analizowane, wypowiadane, słyszane – lub nie… Miłość. Stan ducha, poryw emocji, odniesienia między osobami, przeżycia i doświadczenia – lub ich niedosyt, a nawet brak… Miłość. Inspiracja, wspomnienie, motyw, sens – lub deficyt, resentymenty i kompleksy.Czytaj dalej
Na naszych oczach kształtują się w Polsce, także na Dolnym Śląsku, nawet na Ziemi Ząbkowickiej dwa modele rozwoju dużych skupisk ludności. Tylko jeden z nich wychodzi naprzeciw idei, jakiej nadałem hasłowo określenie #miasto2_0 , aby zaakcentować coraz pilniejszą – według mnie – potrzebę wyjścia ze schematycznego projektowania i zarządzania organizmem miejskim lub mającym cechy miejskie.Czytaj dalej
„Będę mógł wyjść na ulice tego miasta, wyjść i popatrzeć ludziom w oczy.” Te słowa śp. Jana Olszewskiego słyszałem pamiętnej nocy z 4 na 5 czerwca 1992 roku w przekazie „na żywo” z sejmu.Czytaj dalej
W Warszawie, mieście, o które jako powstaniec w sierpniu 1944 roku walczył zmarły kilka dni temu śp. Jan Olszewski, lokalne władze przywracają symbole komunizmu na stołeczne ulice.Czytaj dalej
Spełniają się nadzieje, rodzą się nowe idee, ulegają metamorfozie relikty i kreowane są wizje. Zapominane są defekty, admirowane są artefakty, odkrywana jest przeszłość, konsumowana jest teraźniejszość i układana jest perspektywa na przyszłość. Tkanka organizmu, jakim jest #miasto2_0 odnawia się w kolejnych jego pokoleniach.Czytaj dalej
Nie jedna wielka planeta. Nie jeden czy kilka kontynentów. Nie jedna wyspa, lecz ich nieskończony archipelag. Nie wielkie przestrzenie, lecz niewielkie zatoki. Nie liczne zgromadzenia, ale nieliczne gromady. Nie jedna wspólnota serc, za to jedno serce.Czytaj dalej