KOTOWICZ.pl
  • Zapiski
  • Fakty
  • Polityka
  • Kalendarz
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
  • Zapiski
  • Fakty
  • Polityka
  • Kalendarz
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
KOTOWICZ.pl
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
Home Kalendarz

Plastikowy benbenek

KK Dodane przez KK
15/12/2018
w Kalendarz
0
Udostępnij na FacebookUdostępnij na Twitter

Jeździ się do teatru, by znaleźć odpowiedzi na ponadczasowe pytania, aby oderwać się od prozy zwyczajności, także po to, by odprężyć się od codziennego stresu, czasem dla lubianych aktorów lub dla towarzystwa, z jakim spędzamy wolny czas.

„Blaszany bębenek” nie jest na szczycie moich ulubionych pozycji w kanonie kultury, ale powieść Güntera Grassa jest powszechnie „kanonizowana” jako tekst obrazujący degenerujący wpływ dyktatury na jednostkę i na społeczeństwo, w której owa jednostka egzystuje, wegetuje lub odwrotnie – ma się dobrze dzięki spolegliwości wobec systemu. Obejrzałem dzisiaj we wrocławskim Teatrze Capitol kolejną adaptację wytworu niemiecko-kaszubskiego pisarza. Nie kryję swego uprzedzenia wobec Grassa za jego przeszłość SS-mana. Widząc reklamę wrocławskiego spektaklu wyraziście nawiązującą do symboliki nazistowskiej, nie czułem się komfortowo. Wygrała jednakże ciekawość, bo w Capitolu nie spodziewałem się typowego przedstawienia i pod tym względem nie zawiodłem się. Musicalowa formuła przez ponad trzy godziny była eksploatowana do maksimum. Kiepska akustyka widowiska nie ułatwiała percepcji fabuły. Udawało się jednak wychwycić istotne jej punkty (pewnie także dzięki znajomości treści oryginału).

Twórcy widowiska skwapliwie wykorzystali wszelkie dostępne w Capitolu środki sceniczne, aby niemal każda minuta przedstawienia nasycona była przeróżnymi efektami. I tu właśnie pojawia się pierwsze „ale”… „Wybito zęby” tekstowi Grassa przytłaczając go stylami muzyki, formułami aktorstwa i  technologią teatralną. „Blaszany bębenek” stał się platformą teatralnej ekwilibrystyki i można było odnieść wrażenie, że wszystkim chodzi bardziej o popisanie się umiejętnościami i aplikacjami, niż o przekazanie tego, co „autor miał na myśli”.

W tym miejscu jest drugie „ale”… Coraz częściej – chyba – w teatrze czy filmie reżyserom mniej zależy na oddaniu zamysłu autora, a coraz bardziej na eksponowaniu własnej interpretacji tekstu. Mamy do czynienia ze swego rodzaju redystrybucją tekstu. Pierwotna jego wartość jest niejako marginalizowana, za to rozmiarów nabiera mniej lub bardziej udolne wpasowywanie się w doraźne potrzeby i upodobania niekiedy dalekie od kultury, za to ryzykownie bliskie popkulturze i postpolityce.

Jest już dość późno, bo powrót z Wrocławia do Ząbkowic Śląskich trwała kilkadziesiąt minut. Nie podejmę się więc recenzji czy nawet osobistej relacji z przedstawienia. Sala główna Capitolu wypełniona była po brzegi, aplauz publiczności na zakończenie był słyszalny. Jestem pełen szacunku dla aktorki odtwarzającej postać głównego bohatera za fantastycznie zagraną rolę i zdolność do imaginowania jego złożonej sylwetki. Rewelacyjnie zabrzmiał (w tym momencie chyba akustyk obudził się) końcowy song spektaklu, a wykonujący go aktor przez całe przedstawienie ukazując metamorfozy „swojej” postaci wykazał olbrzymi talent.

Zostaje jednak nieodparte pytanie czy to był „Blaszany bębenek” czy wariacja na temat „Blaszanego bębenka”, w której antydyktatorskie przesłanie przysypano rekwizytami i trickami teatralnej sceny. Pewnie można byłoby o tym długo rozmawiać i nie tylko na tle tego widowiska.

Tagi: dialogkultura

Podobne Posty

Edukacja i wychowanie ku gwiazdom
Kalendarz

Edukacja i wychowanie „ku gwiazdom”

27/06/2025
Ewangelizacyjny fenomen
Kalendarz

Ewangelizacyjny fenomen – usłysz „Sygnał Miłosierdzia” 2025

21/06/2025
Ekosystem piękna
Kalendarz

Ekosystem piękna

10/06/2025
Następny artykuł

„Śpiewają młodymi głosami”

Było piękne miasto

Boże Narodzenie 2018

Boże Narodzenie 2018

Social Media

Polecane

Królewicz zasnął

7 lat temu

Zamach na wspólnotę

11 lat temu
Światło świata i świat światła

Światło świata i świat światła

12 miesięcy temu

Miasto odcięte od świata?

7 lat temu

Instagram

Zmienność nastroju jest chyba jakimś rodzajem e Zmienność nastroju jest chyba jakimś rodzajem echa niepewności duchowej (jak ktoś woli to „psychicznej”, chociaż to nie jest tożsame). Wpatrywanie się w niebo może zatrzymać się na czarnych chmurach, ale może także przebić się do bezkresnego błękitu. 
#niebo #chmury #niepokój #niepewność #nadzieja #optymizm #szansa #odnowa #medytacja
Czerwone krople słodyczy. Mają gorzkie brązowe Czerwone krople słodyczy. Mają gorzkie brązowe pestki i cierpkie zielone ogonki. Niosą w sobie smak dzieciństwa i nierozłącznie kojarzą się z wakacjami. Można je zjeść i można się nimi bawić, co szczególnie lubią dzieci. Są z nami krótko i w jednym sezonie. W upał najlepiej, gdy są umyte w lodowatej wodzie. Da się z nich zrobić pyszny kompot nawet na zimę, ale nie nadają się do mrożenia. 
#owoce #polskieowoce #drzewaowocowe #sad #przydrożneowocobranie #zrywanieowoców #czereśnie
Nowy rozdział w historii lotów kosmicznych…. L Nowy rozdział w historii lotów kosmicznych…. Lećcie z Bogiem! 
🇺🇸 🇵🇱 🇭🇺 🇮🇳 
#kosmos #bezkres #nieskończoność #wieczność #sławoszuznański #polakwkosmosie
Ostatnim bastionem wolnego człowieka jest miłoś Ostatnim bastionem wolnego człowieka jest miłość, a jeśli miłość, to i wiara. Chrześcijaństwo przeprowadzi nas – Ciebie i mnie – przez kryzys świata, a nawet jego koniec. Tylko chrześcijaństwo wiarygodnie obiecuje wieczność.
✍️ https://kotowicz.pl/jezeli-cofniesz-reke-swa-zapadne-sie-w-nicosc-zupelna-koniec-jest-coraz-blizej/
#chrześcijanin #chrzescijaństwo #katolik #katolicyzm #człowiek #wolność #wieczność #dobraksiążka #bliżejsłowa #roberthughbenson #władcaświata
Tantum ergo Sacramentum veneremur cernui: et antiq Tantum ergo Sacramentum veneremur cernui: et antiquum documentum novo cedat ritui: praestet fides supplementum sensuum defectui.
Genitori, Genitoque laus et iubilatio, salus, honor, virtus quoque sit et benedictio: procedenti ab utroque compar sit laudatio. 
Amen.
#BożeCiało #Santcissimum #Eucharystia #UroczystośćNajświętszegoCiałaiKrwiChrystusa
W pewnym wieku – czy ma się lat „naście” c W pewnym wieku – czy ma się lat „naście” czy „dziesiąt” – nachodzi człowieka myśl, aby przyjrzeć się temu, co przed nim. Dzieje się tak, bo w każdym wieku dobrze jest sięgać myślą, wyobraźnią, uczuciami, wiarą dalej niż niż „teraz”, i niż „tutaj”. 
✍️ https://kotowicz.pl/co-mi-panie-dasz-w-ten-niepewny-czas/
#sens #sensżycia #życie #aspiracje #nadzieje #myślenie #uczucia #wiara #laurawodejko #openvocalartschool

Kategorie

  • Fakty
  • Kalendarz
  • Polityka
  • Zapiski

Tematy

#miasto2_0 2061 ANEKS biznes Bliżej Słowa dialog kobieta kultura media patriotyzm polityka refleksje rodzina rozwój społeczność synod w drodze wiara wieś
Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki

Popularne

Czasami człowieczeństwo jest zdradzane
Fakty

„Czasami człowieczeństwo jest zdradzane” – pokój pochodzi od Boga!

Dodane przez KK
05/07/2025
0

Kiedy zaczyna się łańcuch okoliczności doprowadzających człowieka do punktu, w którym wszyscy – czytając jego biografię –...

Święty który przestrzegał

Święty, który przestrzegał przed halucynacjami świata

03/07/2025
On się bał

„On się bał” – gdy suwerenność staje się naszą siłą

28/06/2025
Edukacja i wychowanie ku gwiazdom

Edukacja i wychowanie „ku gwiazdom”

27/06/2025
Ewangelizacyjny fenomen

Ewangelizacyjny fenomen – usłysz „Sygnał Miłosierdzia” 2025

21/06/2025

Ostatnie wpisy

  • „Czasami człowieczeństwo jest zdradzane” – pokój pochodzi od Boga! 05/07/2025
  • Święty, który przestrzegał przed halucynacjami świata 03/07/2025
  • „On się bał” – gdy suwerenność staje się naszą siłą 28/06/2025

Kategorie

  • Fakty
  • Kalendarz
  • Polityka
  • Zapiski

© 2004 - 2023 Kotowicz.pl - myśl | kultura | polityka | patriotyzm | wiara.

Brak wyników
Pokaż wszystkie wyniki
  • Zapiski
  • Fakty
  • Polityka
  • Kalendarz

© 2004 - 2023 Kotowicz.pl - myśl | kultura | polityka | patriotyzm | wiara.