Tag
W przeddzień jasnogórskiego odpustu dotarliśmy dzisiaj z Magdaleną do Częstochowy. Mieliśmy, płonną jak się okazało, nadzieję, że klasztor ojców paulinów nie będzie jeszcze przepełniony pielgrzymami. Było zupełnie odwrotnie i przyznam, że dawno nie czułem się tutaj tak, jak za tak zwanych dawnych czasów. Ciżba była przeogromna, a duchowych uniesień morze.Czytaj dalej
Niewielu ludzi zna doświadczenie dna. Stanu, w jakim zdaje się subiektywnie, iż nie może już być gorzej, dalej, głębiej… Obiektywnie dno postrzegane jest jako niemal ostateczna konsekwencja, oczywisty skutek niekorzystnych okoliczności, przewidywalny finał procesu…Swego czasu słyszałem, że dno jest potrzebne, abyśmy się go obawiali lub od niego mogli się odbić.Czytaj dalej
Około 170 lat temu pojawiło się sformułowanie o religii jako „opium ludu”. Karol Marks zawarł je w tekście stanowiącym krytykę heglowskiej filozofii prawa. Praktyczni spadkobiercy jego poglądów – bolszewicy – około 60 lat później zdeformowali tezę i powtarzali, że religia stanowi „opium dla ludu”, choć ich przywódca Włodzimierz Lenin trzymał się frazy marksowskiej. Francuski socjolog Eric Maigret sześć lat temu w jednym ze swoich opracowań dotyczących przestrzeni i komunikacji społecznej zauważył, że faktycznym „opium dla ludu” są media.Czytaj dalej
Pamiętacie śpiącą królewnę? Potrzebny był kochający ją drugi człowiek, by opuściła ją niemoc snu, a wszystko później toczyło się szczęśliwie. To była bajka. A teraz prawdziwa historia. Niekoronowany królewicz zasnął dzisiaj w nocy i już nie będzie pocałunku, jakim można byłoby go obudzić, choć kochających ludzi miał przy sobie, a wokół było tak wielu pragnących pomyślnego finału.Czytaj dalej
Alfie Evans – niespełna 2-letni chłopczyk. Dziecko znalazło się w kleszczach bezdusznego systemu używanego przez prawników i bezwzględnych procedur stosowanych przez lekarzy. Wbrew wyraźnej woli rodziców, na przekór obiektywnym faktom, lekarze i sędziowie uważają, że w interesie Alfiego jest jego śmierć. Choć po odłączeniu od aparatury szpitalnej miał umrzeć w kilka minut, chłopiec żyje.Czytaj dalej
W rozwrzeszczanej jerozolimskiej tłuszczy nikt nie słuchał Jezusa. Chwila bliskości z Maryją mogła być zbyt krótka, poza tym pomiędzy Matką a Synem czasem nie trzeba słów. Może Weronika usłyszała jakieś słowo, ale raczej zobaczyła Jego twarz. Była jedyną obcą osobą, która odważyła się z własnej woli przełamać kordon nienawistnego tłumu i oprawców. Szymona w zasadzie przymuszono, by pomógł nieść krzyż, zatem obyło się bez słów. Dopiero kilkadziesiąt godzin później…, gdy zmrok przechodził w poranek…Czytaj dalej
Droga Krzyżowa wielu osobom kojarzy się z przejmującymi w treści medytacjami i charakterystycznie rytmiczną modlitwą Kościoła. Ten opis, choć oddaje prawdę, nie odzwierciedla całej liturgicznej wartości i moralnego przesłania niesionego w ewangelicznej relacji z ostatnich chwil życia Jezusa Chrystusa. O ile dla zapamiętania wymowy zdarzeń z Jerozolimy poprzedzających śmierć Syna Bożego może wystarczyć rozum i wyobraźnia, o tyle dla przyjęcia faktu, iż moment ukrzyżowania nie był końcem, konieczna jest łaska wiary.Czytaj dalej
Tydzień przed Wielkim Piątkiem (tak jak przez szereg minionych lat) ząbkowiczanie ponieśli Krzyż przez serce miasta. Modlitewna peregrynacja przez rynek i pobliskie ulice była jednocześnie rozważaniem Męki Jezusa Chrystusa i świadectwem wiary. Czytaj dalej
„Nie będziesz…” oraz „pamiętaj…” i „czcij…” – tak „w owych dniach” przemawiał Bóg do człowieka. Ileż jest w tych zwrotach starotestamentalnej proklamacji Dekalogu przeświadczenia, iż człowiek przyjmie zachęty do dobrego działania, że poważnie potraktuje prośbę Boga i wskazówkę dotyczącą swoich przodków. Bóg tak bardzo wierzy w człowieka, bo jest Jego stworzeniem, odzwierciedleniem cech uwieczniających osobę ludzką.Czytaj dalej